Mijn tienerjaren

Ik ben nog geen 16 jaar of ik zit al in een gesloten afdeling in Vrieze. Ik zit nu in het paviljoen , Dimpina, dat wordt  geleid door zuster Verdanda. Ik moet hier dagen aan een stuk kantklossen en dus zeer lang stilzitten. Zuster Verdanda en ik kunnen niet zo goed met elkaar overweg. Ze heeft me al meerdere keren gestraft door me in bad te steken en mijn lichaam dan van mijn geest te scheiden met een zeil. Als dat nog niet genoeg is, geeft ze me een douche met een handdoek op mijn gezicht, zo ben ik een aantal keer precies verdronken. Vijf nachten heeft ze me al eens vastgebonden.




Kort samengevat: ik word hier zwaar mishandeld. Af en toe worden de tehuizen toch geïnspecteerd, dokter Gobbelin inspecteerde telkens het paviljoen Dimpina. Hij had me vroeger ook al eens onderzocht en toen hij kwam inspecteren herkende hij mij. Dat was een keerpunt in mijn leven! Hij vroeg een zeer goede, intieme vriendin van hem om voor me te zorgen. Gobbelin wou nog iets goed doen in zijn leven, hij had kanker en had niet lang meer te leven. Vandaag kwam mevrouw Adeline, zijn vriendin, me halen in het tehuis. Dokter Gobbelin is spijtig genoeg al overleden.