Leesautobiografie

Deze leesautobiografie gaat over hoe ik ben geëvolueerd in literatuur. Je kan lezen hoe het er in mijn kinderjaren aan toe ging tot nu. Op de pagina links hiervan lees je mijn leesprofiel , hierover kan je op het einde van deze tekst ook iets lezen. 

Veel leesplezier!

Mijn leesevolutie

Mijn papa die mij verhaaltjes voorleest voor het slapengaan, zo herinner ik me mijn kindertijd. Vanaf dat ik zelf kon lezen, heb ik wel af en toe een boek gelezen als dat moest voor school of van mijn ouders. Als ik mij verveelde ging ik nu niet spontaan naar een boek grijpen. ‘Abela het meisje dat leeuwen zag’ van Berlie Doherty is mij zeker bijgebleven. Het was een van de eerste serieuze boeken dat ik heb gelezen, we moesten namelijk voor Nederlands een boek lezen. ‘Abela’ is al meteen een non-fictie boek en daar ben ik dan ook in verder gegaan. Telkens als ik een boek las uit mezelf of er één moest lezen voor school koos ik voor een waargebeurd verhaal.  Het zijn verhalen waar ik mij het meeste kan inleven.

Rond mijn 12-13 jaar ben ik eens begonnen met andere boeken te lezen, fictie boeken dus. Ik ben onder andere beginnen lezen in de boeken van ‘4 vriendinnen 1 spijkerbroek’ van Ann Brashares, maar dat was van korte duur. Het eerste boek dat ik echt met plezier heb uitgelezen was een non-fictie boek over 9/11, ‘September 11th de sprong dat geen sprong was’ van Bavo Dhooge. Later heb ik voor een opdracht op school  een boek van Dirk Bracke gelezen en dat lag me wel. Ik heb meerdere boeken van Dirk Bracke gelezen, ook wel uit mezelf, zoals ‘Zij en Haar’ , ‘Het uur nul’ , ‘Over tijd’ en ‘Rollercoaster’. Die boeken vond ik wel interessant, ik kon me er goed in inleven. De boeken die ik las waren meestal wel boeken die romantische, non-fictie waren of over de Tweede Wereld Oorlog gingen.

Boeken lezen voor mij is nooit gemakkelijk, ik kan me daar moeilijk op concentreren. Het vergt veel energie en fantasie, ik heb het daar wat moeilijk mee.  Ik zal dan ook veel sneller naar de film i.p.v. het boek grijpen. Op dit moment lees ik toch minder dan vroeger, omdat ik daar gewoon simpelweg minder tijd voor heb. Ik zie boeken lezen dan ook niet rechtsreeks als een ontspanning maar meer als een inspanning. Om te ontspannen zal ik eerder naar muziek luisteren, repeteren, muziek spelen,…

In de vakantie als ik mij zou vervelen kan ik wel al eens een boek erbij nemen. Als ik boeken moeten lezen voor school zal ik nog wel altijd naar de non-fictie of romantische boeken grijpen. 

Mijn houding tegenover literatuur

Als ik zou moeten kiezen tussen literatuur of film, is de keuze voor mij snel gemaakt. Film! Zoals ik al zei zie ik boeken niet als ontspanning maar als een inspanning, en dat is bij film totaal anders. Wat ik allemaal lees op een dag is eigenlijk best veel. Je leest ’s ochtends  de krant. Op school moet je ook nog een heleboel lezen voor verschillende vakken Nederlands, geschiedenis, wiskunde (vraagstukken bv.) , Frans, Engels, esthetica,... Maar dan nog boeken lezen ’s avonds dat is mij dan toch wat te veel.

Dit jaar en de volgende jaren zal ik een beetje mijn weg moeten zoeken in de volwassen boeken. Ik  ondervind dat de boeken die we nu moeten lezen toch wel moeilijker zijn. De inhoud is volwassener uiteraard en het taalgebruik is dat ook. 

Terugkoppeling aan test leesprofiel

Ik ben het eigenlijk bijna volledig eens met het leesprofiel dat ik kreeg. Het beschrijft zeer goed hoe ik denk over boeken. Bijvoorbeeld :“Een roman moet voor jou in de eerste plaats een goed verhaal zijn met veel gebeurtenissen en een duidelijke structuur” structuur is voor mij heel belangrijk. Als er ergens geen structuur in zit slaagt mijn hoofd op hol. Boeken waar ik teveel over moet nadenken, leg ik inderdaad snel aan de kant. Advies vraag ik ook wel aan vriendinnen die wel boeken lezen, als ik bijvoorbeeld een boek moet kiezen of een opdracht erover moet maken. Mijn mening over iets schrijven is voor mij niet echt een probleem, zoals het leesprofiel dus zegt.